Külah Köyü; Alaca'nin Batisinda, Sungurlu Alaca arasinda ki en yüksek yerde kurulmustur.
Çorum'a uzakligi 70 km. 
Alaca'ya uzakligi 16 km. 
Alaca Ankara karayoluna 2 km.
Rakim 1.150 m. Haritanin Bel 1.200 m.
 

Köyümüzün Altyapisi:

Elektrik: Var
Su Sebekesi: Var
Yol:  Asfalt
Telefon: Var
Kanalizasyon: Var
Okul: Var. Ögrenci çok az oldugundan tasimali sistem uygulanmaktadir.

Ekonomisi:Tarima dayali ekonomiye sahiptir. Bugday, Arpa, Nohut, Mercimek, Ayçiçegi ekilir. Eskiden hayvan yemi için Yulaf, Fi, Zeyrek de ekilirdi. Hayvancilik tamamen bitmek üzere, insanlarin ihtiyaci oldugu halde bakamayacaklari için besleyemiyorlar .Bu yüzden artik köyümüzde manda, koyun, keçi, esek, at, ördek, kaz göremiyoruz. Bazi evler kendi ihtiyaçlarini karsilamak amaci ile inek ve kümes hayvani besliyor. Köy halkinin yarisindan fazlasi tarlalarini ortakçilik sistemi ile ektiriyorlar. Köyde yasayanlarin ekonomisini iyilestiren asil sebep bir çok kisinin emekli maasi almasi.

Iklim: Kislari soguk ve az yagisli, yazlari kurak ve iliktir.
Su kaynaklarimiz kisitlidir. Kisin yagis çok olursa arazinin bir iki metre alti tamamen kil oldugundan su fazla derinlere inemiyor, ya dogal yollardan esme olarak çikar yararlaniriz, ya da esmeler mevkiinde oldugu gibi kanallarla bir yerde toplanir köyün içme suyu sebekesine aktarilir. Eger yazin havalar çok sicak ve kurak giderse su rezervini de dikkatli kullanmiyorsak o yaz muhakkak su sikintisi çekilir. Köyümüzün bitki örtüsü: Bir miktar mera otlak olarak kullanilir, dere kenarlarinda çok az miktarda sögüt, kavak ve meyve agaci vardir. Son yillarda küçük tepeye dikilen çam fidanlari köyümüze ayri bir hava vermistir.
Nüfusu: 2007 sayiminda 60 kisi

KÖYÜMÜZDE AÇILAN ILKOKULUN TARIHÇESI
 

Ellili yillarda Alaca'nin köylerinde ilkokullar iki elin parmak sayilari kadardi. Bunlardan bazilari cumhuriyetin ilk yillarinda ögretime açilmis ve ilçenin büyük köylerinde bulunuyordu. Ilçenin batisinda, Alacahöyük, Imat, Perçem, Karamahmut, Büyükhirka , Gökçam disinda ki köylerde okul yoktu. Bizim köyde bazi aileler çocuklarini okutmak için çevredeki okulu olan köylere, akrabalarinin yanina göndermislerdi. 

1955 yilina gelindigi zaman bunun böyle devam edemeyecegini anlayan ve okumanin degerini çok önceden anlamis bulunan köy ileri gelenleri ilk firsatta köye okul açmayi istiyorlardi.

Günlerden bir gün o zaman köy muhtari olan köyün Haydar emmisi, Haydar Kag Alaca'da bir is için kaymakamliga gittiginde, daha önceden tanidigi Alaca Milli Egitim Müdürlügüne ugrar. Müdürle hal hatir sorduktan sonra gözü müdürün yaninda oturan on sekiz yaslarinda görünen iyi giyimli bir gence takilir. Müdür: "Bu gencin adi Nesimi Akpinar, Hasanoglan ögretmen okulundan yeni mezun olmustur ama biz bunu gönderecek köy bulamiyoruz. Bildigin gibi ilçenin bazi köylerinde geri kafali insanlar bizi dinden imandan çikaracaklar. Köylerine okul açilmasini istemiyorlar" der.
Haydar Kag, hiç düsünmeden: "Müdür bey der, Yer bulamadiysaniz ögretmeni bize ver ben götüreyim". deyince;

Müdür: "Aman Haydar efendi! Köyünüzde okul yok, okulsuz köyde ögretmeni ne yapacaksiniz" dediginde, Haydar Kag: hemen su yaniti verir. "Müdür beyim, orasini sen bana birak, ben okulu da bulurum, ögretmene kalacak yeride", der.
Müdür yanindaki ögretmeni bir yere göndererek bu durumdan kurtulmak istedigi için fazla israr etmez. Öyleyse bende size masa, tabure gibi okul için ne gerekiyorsa onu veririm. diyerek tekrar sorar: Peki bu araçlari köye nasil tasiyacaksin? Diye sorar.
Haydar Kag: "O da kolay müdür bey, köyde bes alti tane at arabasi var. Ben onlari alir gelirim vereceginiz araçlari onlarla tasirim. Yeter ki siz verin." 
Birde duyduk ki köye ögretmen gelmis. Köyde herkes ögretmenin nasil bir sey oldugunu görmek için Haydar Kag'nin odasina akin etmislerdi. Odada oturacak yer kalmadigi gibi bir kisim insanlarimiz ancak kapidan pencereden baslarini uzatarak ögretmeni görmeye çalisiyorlardi.

1955 yilinda, Eylül ayinin içindeydik. Okurlarin açilma zamani olmali ki Haydar emmi babama gelerek durumu anlatmisti. "Ula Irbehem, su senin yeni yaptigin odayi bize ver de okul açilsin, yoksa ögretmeni elimizden alirlar. Ben baska bir yer buluncaya kadar çocuklar burada idare etsinler" dedi. Tabi babam yüze duramadi.Kapisi penceresi bile olmayan yeni yapilan odayi sinif olarak verdi. Bizler elli ögrenci olarak okula baslamis olduk. Bizim oda öylesine dardi ki masalarin üzerine kollarimiz ancak ulasiyordu. Rahatça hareket etmek, yerinden kalkip tahtaya yazi yazmak imkansizdi. Çok geçmedi, buradan ayrildik. Fevzi pasanin yeni yaptirdigi evin iki odasinin ara duvari sökülerek iki oda birlestirildi bir sinif yapildi. Bizler de oraya tasinarak dar yerden kurtulmus olduk.